138- جابر بن عبد اللّه یمامی عقیلی، کذاب و نادان و نفهم است. ابن شاذویه گفته است: در بخارا سه نفر از دروغگویان را دیدم که عبارت بودند از: محمد بن تمیم، حسن بن شبل و جابر یمامی «8».
139- جارودبن یزید ابو علی عامری، متوفی در سال 253 ه کذاب و متروکالحدیث است، دروغ میگفته و حدیث ساز بوده است «1».
140- جبارة بن المغلس ابو محمد حمانی، متوفی در سال 241 ه که یحیی گفته است: او کذاب است «2».
141- جراح بن منهال ابو العطوف الجزری، در سال 168 ه حدیثش نادرست و متروک است. او در حدیث دروغ میگفته و شراب میخورده است «3».
142- جریر بن ایوب بجلی کوفی، که ابو نعیم گفته است: او حدیث ساز بوده است «4».
143- جریر بن زیاد طائی کذاب است «5».
144- جعفر بن ابان، حدیث میساخته است»
145- جعفر بن زبیر حنفی دمشقی بصری، متوفی بعد از سال 140 ه که «شعبة» او را تکذیب کرده و «غندر» گفته است: شعبه را دیدم سوار بر الاغی بود و به من گفت: میروم تا علیه جعفر بن زبیر که چهارصد حدیث به نام رسول خدا ساخته است، اقدام نمایم، ولی او در عبادت کوشا بوده است «7».
146- جعفر بن عبد الواحد هاشمی عباسی، متوفی در سال 258 ه از حفاظ حدیث و کذاب و حدیث ساز و حدیث دزد بوده و احادیثی روایت میکرده که اصلی نداشته است «8».
147- جعفر بن علی بن سهل، حافظ ابو محمد دوری دقاق، متوفی در سال 330 ه کذاب و فاسق است «1».
148- جعفر بن محمد بن علی، که حافظ ابن عدی از او روایت میکند و در حقش گفته است: او حدیث ساز است «2».
149- جعفر بن محمد بن فضل ابو القاسم دقاق مصری، شهیر به ابن المارستانی، متوفی در سال 287 ه که دار قطنی و صویری او را تکذیب کردهاند «3».
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج5، ص: 331