اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۶ مرداد ۱۴۰۳

راویان دروغگو و جاعلان حدیث | حرف «ج»

متن فارسی

138- جابر بن عبد اللّه یمامی عقیلی، کذاب و نادان و نفهم است. ابن شاذویه گفته است: در بخارا سه نفر از دروغگویان را دیدم که عبارت بودند از: محمد بن تمیم، حسن بن شبل و جابر یمامی «8».
139- جارودبن یزید ابو علی عامری، متوفی در سال 253 ه کذاب و متروکالحدیث است، دروغ می‌گفته و حدیث ساز بوده است «1».
140- جبارة بن المغلس ابو محمد حمانی، متوفی در سال 241 ه که یحیی گفته است: او کذاب است «2».
141- جراح بن منهال ابو العطوف الجزری، در سال 168 ه حدیثش نادرست و متروک است. او در حدیث دروغ می‌گفته و شراب می‌خورده است «3».
142- جریر بن ایوب بجلی کوفی، که ابو نعیم گفته است: او حدیث ساز بوده است «4».
143- جریر بن زیاد طائی کذاب است «5».
144- جعفر بن ابان، حدیث می‌ساخته است»
145- جعفر بن زبیر حنفی دمشقی بصری، متوفی بعد از سال 140 ه که «شعبة» او را تکذیب کرده و «غندر» گفته است: شعبه را دیدم سوار بر الاغی بود و به من گفت: می‌روم تا علیه جعفر بن زبیر که چهارصد حدیث به نام رسول خدا ساخته است، اقدام نمایم، ولی او در عبادت کوشا بوده است «7».
146- جعفر بن عبد الواحد هاشمی عباسی، متوفی در سال 258 ه از حفاظ حدیث و کذاب و حدیث ساز و حدیث دزد بوده و احادیثی روایت می‌کرده که اصلی نداشته است «8».
147- جعفر بن علی بن سهل، حافظ ابو محمد دوری دقاق، متوفی در سال 330 ه کذاب و فاسق است «1».
148- جعفر بن محمد بن علی، که حافظ ابن عدی از او روایت می‌کند و در حقش گفته است: او حدیث ساز است «2».
149- جعفر بن محمد بن فضل ابو القاسم دقاق مصری، شهیر به ابن المارستانی، متوفی در سال 287 ه که دار قطنی و صویری او را تکذیب کرده‌اند «3».

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 331

متن عربی

حرف الجیم

138- جابر بن عبد اللَّه الیمامی العقیلی: کان کذّاباً جاهلًا بعید الفطنة. قال ابن شاذویه: رأیتُ ببخارى ثلاثة من الکذّابین: محمد بن تمیم، و الحسن بن شبل، و جابر

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 331

الیمامی. لسان المیزان «1» (2/87)، الإصابة (1/155)، اللآلئ المصنوعة (1/453).

139- الجارود بن یزید أبو علیّ العامری المتوفّى (253): کذّاب متروک، یکذب و یضع الحدیث «2». میزان الاعتدال (1/178)، لسان المیزان (2/90).

140- جبارة بن المغلّس أبو محمد الحِمّانی المتوفّى (241): قال یحیى: کذّاب «3». أسنى المطالب (ص 232)، خلاصة التهذیب (ص 55).

141- الجرّاح بن منهال أبو العطوف الجزری المتوفّى (168): منکر الحدیث، متروک، کان یکذب فی الحدیث، و یشرب الخمر «4». میزان الاعتدال (1/181)، لسان المیزان (2/99).

142- جریر بن أیّوب البجلی الکوفی: قال أبو نعیم: کان یضع الحدیث «5». میزان الاعتدال (ج 1)، لسان المیزان (2/101).

143- جریر بن زیاد الطائی: کذّاب. نصب الرایة (1/181).

144- جعفر بن أبان: کان یضع الحدیث. تذکرة الموضوعات «6» (ص 113).

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 332

145- جعفر بن الزبیر الحنفی الدمشقی ثمّ البصری المتوفّى بعد (140): کذّبه شعبة، قال غندر: رأیتُ شعبة راکباً على حمار فقال: أذهب فأَستعدی على جعفر بن الزبیر. وضع على رسول اللَّه صلى الله علیه و آله و سلم أربعمائة حدیث، و کان مجتهداً فی العبادة «1». میزان الاعتدال (1/188)، تهذیب التهذیب (2/90)، مجمع الزوائد (1/248)، اللآلئ المصنوعة (1/6، 2/102، 442)، خلاصة التهذیب (ص 53).

146- جعفر بن عبد الواحد الهاشمی العبّاسی المتوفّى (258): من حفّاظ الحدیث، کذّاب، کان یضع الحدیث و یسرقه، روى أحادیث لا أصل لها «2». تاریخ بغداد (7/175)، المنتظم (5/12)، میزان الاعتدال (1/191)، اللآلئ المصنوعة (1/223، 2/10، 190).

147- جعفر بن علیّ بن سهل الحافظ أبو محمد الدوری الدقّاق المتوفّى (330): کذّاب فاسق «3». تاریخ بغداد (7/223)، میزان الاعتدال (1/191).

148- جعفر بن محمد بن علیّ: یروی عنه الحافظ ابن عدیّ و قال: جعفر یضع. اللآلئ المصنوعة «4» (2/110).

149- جعفر بن محمد بن الفضل أبو القاسم الدقّاق المصری الشهیر بابن المارستانی المتوفّى (387): کذّبه الدارقطنی و الصویری «5». تاریخ بغداد (7/234)،

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 333

المنتظم (7/191)، لسان المیزان (2/124).