اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۶ مرداد ۱۴۰۳

راویان دروغگو و جاعلان حدیث | حروف «ر» و «ز»

متن فارسی

226- ربیع بن بدر، کذاب است «2».
227- ربیع بن محمود ماردینی متوفی در سال 652 ه دجال و مفتری است با آنکه در سال 599 می‌زیسته ادعای مصاحبت با رسول خدا و عمر طولانی کرده است «3».
228- رتن هندی، شیخ دجال و کذابی که ادعای مصاحبت با رسول خدا را داشته در صورتی که دروغ می‌گفته و گفته شده که او در سال 632 ه فوت کرده است «4».
229- روح بن مسافر ابو بشر بصری، حدیث ساز بوده از اعمش صدها حدیثهای ساختگی روایت کرده است «5».
230- زکریا بن درید (در اسنی المطالب صفحه 213 زویل آمده) کندی کذاب بوده و به نام حمید الطویل روایت می‌ساخته و دارای نسخه‌ای است که ساختگی است و نقل کردن از آن روا نیست «6».
231- زکریا بن زیاد، دجال و حدیث ساز است «7».
232- زکریا بن یحیی مصری ابو یحیی و کار، متوفی در سال 254 ه از دروغگویان بزرگ و حدیث ساز است ولی فقیه صاحب درسی بوده است و گفته شده: از شایستگان و عابدان و فقیهان بوده است «8».
233- زید بن حسن بن زید حسینی، متوفی در سال 491 یا 492 ه، کذاب و حدیث ساز و دجال است، او در حدود چهل حدیث درباره ایام «طراد الزبینی» ساخته است «1».
234- زید بن رفاعة ابو الخیر، کذاب است، و طبق فلسفه‌ای که داشته حدیث می‌ساخته و در اینکار معروفیتی داشته است و برای او چهل حدیث ساختگی است که ابن و دعان آن‏ها را سرقت کرده و همه آنها را طبق سندهای صحیح و مشهور بین اهل حدیث شایع کرده است «2».
235- زیاد بن میمون ثقفی فاکهی بصری، کذاب و حدیث ساز و سست حدیث است «3».

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 349

متن عربی

الراء المهملة و أختها المعجمة

226- ربیع بن بدر: کذّاب «4». مجمع الزوائد (1/122).

227- ربیع بن محمود الماردینی المتوفّى (652): دجّال مفتر، ادّعى الصحبة

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 349

و التعمیر فی سنة (599) «1». میزان الاعتدال (1/335)، لسان المیزان (2/447).

228- رتن الهندی: شیخ دجّال کذّاب، ادّعى الصحبة، و قد قیل: إنّه توفّی (632)». میزان الاعتدال (1/336)، لسان المیزان (2/450).

229- روح بن مسافر أبو بشر البصری: کان یضع الحدیث، یروی عن الأعمش أحادیث موضوعة «3». لسان المیزان (2/468).

230- زکریّا بن درید «4» الکندی: کذّاب، یضع الحدیث على حمید الطویل، له نسخة کلّها موضوعة لا یحلّ ذکرها «5». میزان الاعتدال (1/348، 3/58)، تذکرة الموضوعات (ص 5، 86)، أسنى المطالب (ص 213)، اللآلئ المصنوعة (2/19، 307).

231- زکریّا بن زیاد: دجّال یضع الحدیث. تذکرة الموضوعات (ص 68).

232- زکریّا بن یحیى المصری أبو یحیى الوکار المتوفّى (254): کذّاب من الکذّابین الکبار، یضع الحدیث، و کان فقیهاً صاحب حلقة، و قیل: کان من الصلحاء العبّاد الفقهاء «6». میزان الاعتدال (1/351)، مجمع الزوائد (1/131)، اللآلئ المصنوعة (2/211).

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 350

233- زید بن الحسن بن زید الحسینی المتوفّى (491، 492): کان کذّاباً وضّاعاً دجّالًا، وضع أربعین حدیثاً فی أیّام طرّاد الزینبی «1». میزان الاعتدال (1/362)، لسان المیزان (2/505).

234- زید بن رفاعة أبو الخیر: کذّاب، معروف بوضع الحدیث على فلسفة فیه، له أربعون موضوعة، سرقها ابن ودعان، قد وضع عامّتها على أسانید صحاح مشهورة بین أهل الحدیث «2». تاریخ بغداد (8/450، 9/444)، میزان الاعتدال (1/363، 364)، أسنى المطالب (ص 273)، اللآلئ المصنوعة (1/23)، لسان المیزان (2/506).

235- زیاد بن میمون الثقفی الفاکهی البصری: کان کذّاباً، ترکوه، واهی الحدیث، وضع أحادیث «3». میزان الاعتدال (1/359)، اللآلئ المصنوعة (2/57، 93).