630- نافع بن هرمز ابو هرمز جمال، کذاب و حدیث ساز است «5».
631- نصر بن باب ابو سهل خراسانی، نزیل بغداد، که گفته شده در سال 193 ه فوت کرده، کذاب و خبیث و دشمن خدا است. احمد و ابن معین و ابو خیثمه حدیثش را از درجه اعتبار ساقط دانستهاند و ابن معین از او بیست هزار حدیث نوشته است «6»
632- نصر بن حماد بن عجلان ابو الحارث بجلی وراق، کذاب و نسیان در حدیث داشته و ناکس است «7»
633- نصر بن طریف ابو جزء، از معروفین به وضع حدیث است و از کسانی است که به دروغگوئیش اجماع کردهاند «1»
634- نصر بن قدید بن یسار چنانکه عقیلی و ابن معین گفتهاند کذاب است «2»
635- نصر اللّه بن ابی العز مظفر ابو الفتح شیبانی ابن شعیشعه دمشقی، در سال ششصد و پنجاه و شش فوت کرده و مسند احمد را روایت نموده که ابو شامه «3» گفته است: او مشهور به کذب و بی مبالات در دین است.
و احمد بن یحیی بن سنی الدوله، در حالیکه والی دمشق بوده او را به قضاوت آنجا منسوب کرد و بعضی از شعراء در این باره گفتهاند: «شعیشه شقی بر مسند قضاوت نشسته، وای بر شما چه چیز شما را از او باز داشته بعد از آنچه که او آشکار نمود؟
آیا زلزله آمده بود و یا دجال خروج کرده و یا آنکه رجال صاحب هدایت از بین رفته بودند؟ شگفتا از عصاره فکر کسی که جاهل به شرع است و مردم به او اجازه دادهاند که بر مسند قضا بنشیند؟!» «4»
636- نضر بن سلمه مروزی، کذاب و حدیث ساز بوده است «5»
637- نضر بن شفی، یکی از دروغگویان است «6»
638- نضر بن طاهر، حدیث میدزدیده و دروغ میگفته و در آن مبالغه میکرده است «7»
639- نعیم بن حماد ابو عبد اللّه اعور، یکی از پیشوایان است که در سال 228 ه فوت کرده است. ازدی گفته است: او در تقویت سنت، حدیث میساخته و حکایات نادرستی در مذمت نعمان که همه آنها دروغ بوده تنظیم میکرده است «1»
640- نعیم بن سالم بن قنبر، کذاب حدیث ساز و یکی از دروغگویان مشهور بوده است «2»
641- نهشل بن سعید بصری، کذاب و متروک الحدیث است «3»
642- نوح بن ابی مریم یزید ابو عصمة، متوفی در سال 173 ه شیخ کذاب بوده و همانند معلی بن هلال، در فضائل قرآن حدیث وضع نموده است.
حاکم گفته است: او کسی است که احادیث فضائل قرآن ساخته است و احادیث فضیلت سورههای قرآن، صد و چهارده حدیث است که همه آنها دروغ میباشد «4»
643- نوح بن دراج، که ذهبی گفته است: او کذاب است «5»
644- نوح بن جعونه، که گفته شده در سال 182 ه مرده است کذاب و حدیث ساز بوده است «6»
645- نوح بن مسافر، حدیث میساخته است «7»
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج5، ص: 432