حرف کاف
461- کادح بن رحمة، کذاب است «6»
462- کثیر بن زید اسلمی، که شافعی گفته است: او رکنی در کذب بوده است و ابن حبان گفته است: از برای او از پدرش از جدش نسخه ساخته شدهای است «7»
463- کثیر بن سلیم بن هاشم ایلی، حدیث میساخته است «8»
464- کثیر بن عبد اللّه بن عمرو مزنی مدنی، رکنی از ارکان دروغ بوده واحمد حدیثش را دور انداخته و ابن عدی گفته است: عموم چیزهائی که روایت کرده مورد پیروی قرار نگرفته است «1»
465- کثیر بن مروان ابو محمد شامی، کذاب و ناکس بوده در حدیثش دروغ میگفته و لذا به آن احتجاج نمیشود کرد «2»
466- کلثوم بن جوشن قشیری، از ثقات و افراد مورد اعتماد مطالب نادرست روایت میکرده که بدانها احتجاج نمیشود کرد «3»
حرف لام
467- لاحق بن حسین ابو عمرو (بن عمر) مقدسی، متوفی در سال 484 ه ادریسی دربارهاش گفته است: او کذاب و تهمت زننده و از ناحیه ثقات حدیث ساز بوده و روایات مرسل را مسند میکرده و از کسانی که از آنها چیزی نشنیده بوده حدیث میکرده و نسخههائی برای مردمی که اسامیشان در زمره راویان حدیث شناخته نشده ساخته است مثل: طرغال و طربال و کرکدن و شعبوب و امثال اینها و در عصر ما مانند او در کذب و وقاحت با کمی درایت کسی را ندیده و نمیشناسیم و با خطش برایم بیش از پنجاه جزء از حدیثش را نوشته است و البته یادداشت احادیثش برای این بوده که ساختگیها و اسناد مراسیل و مقطوعاتش را بدانم و با این حال دیدیم که بعد از مفارقت با ما و خارج شدن از سمرقند احادیث را ساخته است «4»
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج5، ص: 399