سعد بن ابی وقاص در نامه‌ای به معاویه می‌نویسد:
پس از … شورا، هیچیک از اعضایش برای تصدی خلافت ذیحق‏تر از دیگری نیست، جز این که علی از پیشاهنگان بود و در ما آن خصال (و امتیازات) که دروی بود نبود و در عین حال همه محاسن ما را داشت و ما همه محاسنش را نداشتیم و از همه ما ذیحق‏تر و باصلاحیت‏تر بود برای تصدی خلافت، لکن تقدیرات الهی خلافت را از او بگردانید و به جائی قرار داد که خدا میدانست و تقدیرش بود. و ما می‌دانستیم که او از همه ما برای تصدی خلافت با صلاحیت‏تر است، اما چاره‌ای جز این نبود که در آن باره سخن گفته شود و مشاجره صورت گیرد. بنابراین آن موضوع را کنار بگذار. اما درباره کار تو ای معاویه! حکومتی است که از ابتدا تا انتهایش با آن مخالف بودیم. درباره طلحه و زبیر، اگر آنها به بیعتی که کرده بودند پایبند می‌ماندند بر ایشان بهتر بود، و خدای تعالی عائشه ‏ام المؤمنین را بیامرزد. «2»

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏10، ص: 458